کسی که از منزلش بیرون آید و قصدش زیارت قبر حضرت حسین بن علی(علیه السلام) باشد؛ اگر پیاده رود؛ خداوند منّان به هر قدمى که برمى دارد یک حسنه برایش نوشته و یک گناه از او محو مى فرماید
براى زيارت هيچ امامى، به اندازه زيارت حسين بن على(علیه السّلام) در ( كربلا ) تاءكيد نشده است .
حتى براى زيارت رسول خدا (صلّی الله علیه و آله و سلّم) هم آن همه سفارش و دستور نيست .
گاهى در روايات، زيارت (كربلا) ، از زيارت (كعبه) هم برتر و بالاتر به حساب آمده است و براى زيارت سيدالشهدا، پاداشى برابر دهها و صدها حج و عمره بيان شده است، بايد راز قضيه را فهميد .
لحن و بيانىكه در احاديث مربوط به زيارت سيدالشهدا(علیه السّلام) به كار رفته است، بسيار جدى و آميخته با تاءكيدات فراوان است .
ضرورتزيارت را در هر حال و همواره مطرح مىكند، آن را براى يك شيعه و پيرو امام، در حد يك ( فريضه ) مىشمارد، ترك آن را بسيار ناپسند مىداند و هيچ عذر و بهانه و خوف و خطر را مانع از آن به حساب نمىآورد و به رسميت نمىشناسد .
ازانبوه روايات گوناگون، به چند نمونه اشاره مىكنيم :
امام صادق(علیه السّلام)در ديدار با يكى از اصحاب برجسته اش به نام ( ابان بن تغلب ) ، از وى مىپرسد:اى ابان :
كى به زيارت قبر حسين رفتهاى ؟
ابان - مدتى است طولانى كه به زيارتش نرفتهام .
امام - سبحانالله...تو از بزرگان و روساى شيعههستىودر عين حال، حسين(علیه السّلام) را رها كرده و به زيارتش نمىروى؟...(1) امام باقر(علیه السّلام) از يكى از شيعيان پرسيد:فاصله ميان شما و حسين (علیه السّلام) چه قدر است؟
- بيستو شش فرسخ (يا:شانزده فرسخ) - آيا به زيارت قبرش مىرويد؟
- نه!- چهقدر جفا كرديد!...(2) زيارت حسين رفتن، يك تكليف مكتبى براى شيعه او و پيرو مكتب عاشورا است .
بدون پيوند باآن مرقد و مزار، ( شيعه بودن ) داراى خلل است.اين مطلبى است كه خود ائمه دين فرمودهاند.امام صادق(ع؟فرمود :
هر كس به زيارتحسين(علیه السّلام) نرود تا بميرد، در حاليكه خود را هم شيعه ما بداند، هرگز او شيعه ما نيست.و اگر از اهل بهشت هم باشد، او مهمان بهشتيان است :
( من لم ياءت قبرالحسين(علیه السّلام) و هم يزعم انه لنا شيعه حتى يموت، فليس هولنا بشيعه و ا ن كان من اهل الجنه فهو ضيفان اهل الجنه )(3) امام صادق(علیه السّلام) در جاى ديگر فرمود :
كسى كهتوانايى زيارت حسين را داشته باشد ولى زيارت نكند، نسبت به پيامبر اسلام و ائمه ( عاق ) شده است.(4) و نيز، آن حضرت فرموده است :
زيارتحسين بن على(علیه السّلام)، بر هر كسى كه ( حسين ) را از سوى خداوند، (امام) مىداند لازم و واجب است :
( زياره الحسينبن على واجبه على كل من يقر للحسين بالاءمامه من الله عزوجل.)(5) و اينكه:هر كه تا هنگام مرگ، به زيارت حسين(علیه السّلام) نرود، دينو ايمانش نقصان دارد.(6) امام باقر(علیه السّلام) فرموده است شيعيان ما را به زيارت قبر حسين بن على دستور بدهيد.چرا كه زيارت او، بر هر مومنى كه به (امامت الهى) حسين(علیه السّلام)، اقرار دارد، فريضه است.(7) و در سخنى ديگر فرموده است:شيعيان ما را دستور دهيد تا حسين(علیه السلام) را زيارت كنند.همانا زيارت او عمر را زياد، رزق را افزون، و بديها را دفع مىكند و زيارت او، بر هر مومين كه به امامت او از سوى خداوند اعتقاد دارد واجب است.(8) گويا بين اعتقاد به امامت و رهبرى، با رفتن به زيارت ، ملازمه است و زيارت عمل به تعهد و وفاى كامل به پيمانى است كه بين هر امام و پيروان او برقرار است .