بقیع

عمره نشانه عظمت بي پايان الهي است ، تجديد خاطره با رسول خدا ( صلّي الله عليه و آله و سلَّم ) ، سرزمين وحي و اهل بيت ( عليهم السلام ) عصمت در عمره شكل مي گيرد .

کسی که از منزلش بیرون آید و قصدش زیارت قبر حضرت حسین بن علی(علیه السلام) باشد؛ اگر پیاده رود؛ خداوند منّان به هر قدمى که برمى‏ دارد یک حسنه برایش نوشته و یک گناه از او محو مى‏ فرماید

براى زيارت‏ هيچ امامى، به اندازه زيارت حسين بن على(علیه السّلام) در ( كربلا ) تاءكيد نشده است . 

حتى براى زيارت رسول خدا (صلّی الله علیه و آله و سلّم) هم آن همه سفارش و دستور نيست . 

گاهى در روايات، زيارت (كربلا) ، از زيارت (كعبه) هم برتر و بالاتر به حساب آمده است و براى زيارت سيدالشهدا، پاداشى برابر دهها و صدها حج و عمره بيان شده است، بايد راز قضيه را فهميد . 

لحن و بيانى‏كه در احاديث مربوط به زيارت سيدالشهدا(علیه السّلام) به كار رفته است، بسيار جدى و آميخته با تاءكيدات فراوان است . 

ضرورت‏زيارت را در هر حال و همواره مطرح مى‏كند، آن را براى يك شيعه و پيرو امام، در حد يك ( فريضه ) مى‏شمارد، ترك آن را بسيار ناپسند مى‏داند و هيچ عذر و بهانه و خوف و خطر را مانع از آن به حساب نمى‏آورد و به رسميت نمى‏شناسد . 

ازانبوه روايات گوناگون، به چند نمونه اشاره مى‏كنيم : 

امام صادق(علیه السّلام)در ديدار با يكى از اصحاب برجسته اش به نام ( ابان بن تغلب ) ، از وى مى‏پرسد:اى ابان : 

كى به زيارت قبر حسين رفته‏اى ؟ 

ابان - مدتى است طولانى كه به زيارتش نرفته‏ام . 

امام - سبحان‏الله...تو از بزرگان و روساى شيعه‏هستى‏ودر عين حال، حسين(علیه السّلام) را رها كرده و به زيارتش نمى‏روى؟...(1) امام باقر(علیه السّلام) از يكى از شيعيان پرسيد:فاصله ميان شما و حسين (علیه السّلام) چه قدر است؟ 

- بيست‏و شش فرسخ (يا:شانزده فرسخ) - آيا به زيارت قبرش مى‏رويد؟ 

- نه!- چه‏قدر جفا كرديد!...(2) زيارت حسين رفتن، يك تكليف مكتبى براى شيعه او و پيرو مكتب عاشورا است . 

بدون پيوند باآن مرقد و مزار، ( شيعه بودن ) داراى خلل است.اين مطلبى است كه خود ائمه دين فرموده‏اند.امام صادق(ع؟فرمود : 

هر كس به زيارت‏حسين(علیه السّلام) نرود تا بميرد، در حاليكه خود را هم شيعه ما بداند، هرگز او شيعه ما نيست.و اگر از اهل بهشت هم باشد، او مهمان بهشتيان است : 

( من لم ياءت قبرالحسين(علیه السّلام) و هم يزعم انه لنا شيعه حتى يموت، فليس هولنا بشيعه و ا ن كان من اهل الجنه فهو ضيفان اهل الجنه )(3) امام صادق(علیه السّلام) در جاى ديگر فرمود : 

كسى كه‏توانايى زيارت حسين را داشته باشد ولى زيارت نكند، نسبت به پيامبر اسلام و ائمه ( عاق ) شده است.(4) و نيز، آن حضرت فرموده است : 

زيارت‏حسين بن على(علیه السّلام)، بر هر كسى كه ( حسين ) را از سوى خداوند، (امام) مى‏داند لازم و واجب است : 

( زياره الحسين‏بن على واجبه على كل من يقر للحسين بالاءمامه من الله ‏عزوجل.)(5) و اينكه:هر كه تا هنگام مرگ، به زيارت حسين(علیه السّلام) نرود، دين‏و ايمانش نقصان دارد.(6) امام باقر(علیه السّلام) فرموده است شيعيان ما را به زيارت قبر حسين بن على دستور بدهيد.چرا كه زيارت او، بر هر مومنى كه به (امامت الهى) حسين(علیه السّلام)، اقرار دارد، فريضه است.(7) و در سخنى ديگر فرموده است:شيعيان ما را دستور دهيد تا حسين(علیه السلام) را زيارت كنند.همانا زيارت او عمر را زياد، رزق را افزون، و بديها را دفع مى‏كند و زيارت او، بر هر مومين كه به امامت او از سوى خداوند اعتقاد دارد واجب است.(8) گويا بين اعتقاد به امامت و رهبرى، با رفتن به زيارت ، ملازمه ‏است و زيارت عمل به تعهد و وفاى كامل به پيمانى است كه بين هر امام و پيروان او برقرار است .